بررسی مهم ترین عوامل خودکشی در نوجوانان و پیشگیری از آن
تاریخ انتشار: ۲۹ فروردین ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۲۹۶۱۴۳۵
سرویس سلامت و پزشکی بی باک؛ بخش مهمترین عناوین:
در طی چند سال اخیر آمار خودکشی در میان نوجوانان بسیار افزایش یافته است؛ عوامل متعددی در بروز این رخ داد دخیل هستند؛ به همین سبب در این مطلب به بررسی عوامل و راهکار هایی برای پیشگیری از این گونه حوادث تلخ پرداختیم. در ادامه با دکتر سلام همراه باشید.
بسیاری از جوانان دارای مشکلات خانوادگی با سطوح بالایی از استرس و آشفتگی مواجه میشوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شاید برای شما تعجبآور نباشد که خودکشی در میان نوجوانان به نحو فزایندهای در حال رشد است. باوجوداین، تعداد تلاشهایی که در جهت خودکشی انجام میگیرد بیشتر از تعداد خودکشیهای انجامگرفته است. ازآنجاییکه مردها غالبا از روشهای خشنتری برای خودکشی خود استفاده میکنند، تلاش آنها برای خودکشی غالبا موفقیتآمیز هستند؛ اما ممکن است که زنها در مقایسه با مردها تلاشهای بیشتری برای خودکشی انجام دهند، اما ازآنجاییکه روشهای خودکشی آنها به خشونت روشهای خودکشی مردها نیست، تلاشهای آنها نیز غالبا موفقیتآمیز نیستند. اگر تاکنون بهطورجدی به ارتکاب خودکشی فکر کردهاید، یعنی اگر برای خودکشی خود برنامهریزی کردهاید و احساس ناامیدی شدید دارید این را باید گفت که باید این تفکر خود را خیلی جدی بگیرید و پیش از آنکه برنامه خودکشی خود را عملی کنید فورا به یک متخصص سلامت روان مراجعه کنید و در مورد تفکرات خودکشی و ناامیدی شدید خود با او صحبت کنید.
عوامل خطرزای خودکشی نوجوانان چیست؟عوامل خطرزا عادت یا پیشینههایی هستند که میتوانند احتمال قرار گرفتن فرد در موقعیت خودکشی را افزایش دهند. بعضی از عوامل خطرزای خودکشی ممکن است ارثی باشند که برای نمونه میتوان به سابقه ارتکاب خودکشی در میان یکی از اعضای خانواده اشاره کرد. از دیگر عوامل خطرزای خودکشی میتوان به یک بیماری فیزیکی اشاره کرد که خارج از کنترل فرد است؛ اما اگر بتوانید عوامل خطرزای خودکشی را زود تشخیص دهید و در جهت تغییر عوامل خطرزای قابلکنترل اقداماتی را انجام دهید میتوانید زندگی فرد را نجات دهید. از عوامل خطرزای خودکشی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
تلاشهای خودکشی قبلی
اختلالات روانی، مخصوصا افسردگی و دیگر اختلالهای ذهنی، اسکیزوفرنی و اضطراب اجتماعی
سوءمصرف مواد مخدر و الکل
پیشینه سوءاستفاده از نوجوان یا سوء رفتار با او.
سابقه خانوادگی خودکشی
احساسهای ناامیدی
بیماری جسمی
تمایلات تکانهای یا پرخاشگرانه
زیان مالی یا اجتماعی
شکست در روابط عاطفی
انزوا یا نبود حمایت اجتماعی
دسترسی آسان به روشها یا ابزار خودکشی
تماس با افرادی که مرتکب خودکشی شدهاند
عوامل محافظتی خودکشی چیست؟
عوامل محافظتی خودکشی چیزهایی هستند که امکان رفتار خودکشی را کاهش میدهند. این عوامل محافظتی شامل موارد زیر هستند:
مراقبت روانی و بالینی برای اختلالهای فیزیکی، روانی و سوءمصرف مواد
دسترسی محدود به شیوههای خودکشی
حمایت خانواده و جامعه
حمایت کارکنان مراقبت بهداشتی و پزشکی
بهبود مهارتهای حل مسئله و تعارض
نظامهای اعتقادی مذهبی و فرهنگی که خودکشی را بازمیدارند
آیا افسردگی با خودکشی در ارتباط است؟
اگر میخواهید که از خودکشی جلوگیری کنید، درک افسردگی حائز اهمیت است. از کلمه افسردگی غالبا برای توصیف احساسهای کلی ناتوانی، بیارزشی و ناامیدی استفاده میشود. وقتیکه نوجوانان احساس غم یا بیحوصلگی میکنند، غالبا میگویند که افسرده شدهاند. درحالیکه همه ما گاهی اوقات احساس غم یا بیحوصلگی میکنیم، احساسهای افسردگی جدی طولانیمدتتر و غالبا جدیتر هستند.
افسردگی زمانی تشخیص داده میشود که یک شخص حداقل پنج مورد از علائم زیر را داشته باشد:
احساس بیحوصلگی، افسردگی یا غم در اکثر اوقات روز و احساس خشم و عصبانیت
از دست دادن علاقه به فعالیتهای روزانه
کاهش یا افزایش وزن چشمگیر؛ کاهش یا افزایش اشتها
سخت خوابیدن یا خوابیدن بیشازحد
احساس عصبی بودن و بیتابی شدید؛ احساس بیحالی
خستگی یا نداشتن انرژی
احساس بیارزشی یا احساس گناه غیرضروری
اختلال در تمرکز و بی تصمیمی یا دودلی
تفکرات مکرر مربوط به مرگ، تلاش برای خودکشی چه بدون برنامه قبلی و چه با یک برنامه مشخص.
محدود کردن دسترسی به راههای خودکشی
یک عامل محافظتی اصلی خودکشی این است که دسترسی فرد را به شیوهها یا راههای ارتکاب خودکشی محدود کنید. آگاهی و درک روشهای مرسوم خودکشی یک عامل محافظتی مهم است که دوستان و اعضای خانواده یک فرد در معرض خطر خودشی باید مدنظر داشته باشند.از روشهای معمول خودکشی میتوان به خفه کردن خود، غرق کردن، بریدن شریانها مصرف بیش از داروها یا مواد مخدر و مسموم کردن خود با گاز مونوکسید کربن اشاره کرد. دوستان و اعضای خانواده یک فرد دارای عوامل خطرزای خودکشی باید تمام گامهای لازم را بردارند تا دسترسی فرد را به وسایلی همچون چاقو، طناب و دارو محدود کنند.
اگر شخصی تهدید به خودکشی کرد چهکار باید کرد؟
هر تفکر خودکشی یا تهدید به خودکشی را جدی بگیرید. اگرچه ممکن است که یک شخص در ظاهر زندگی بیعیب و نقصی داشته باشد، اما این امکان وجود ندارد که بدانید دقیقا در باطن فرد و زندگی خصوصی او چه میگذرد. نوجوانانی که به خودکشی فکر میکنند باید به دنبال کمک فوری از دوستان، خانواده و متخصص مراقبت از سلامتی یا متخصص سلامت روان باشند. هر فردی که با یک نوجوان تهدیدکننده به خودکشی مواجه شده است باید فورا با یک متخصص مراقبت از سلامتی تماس بگیرد و خانواده او را از این تهدید فرزند خود آگاه کند.
اگرچه ممکن است که در مورد جدیت تهدید خودکشی فرد شک و تردیدهایی داشته باشید، اما باید این تهدید فرد را جدی بگیرید و هیچ شک و تردیدی به خود راه ندهید و اقدامات لازم را در جهت وقوع این تهدید انجام دهید.
برای نوجوانانی که به خودکشی فکر میکنند چارههای بسیار زیادی وجود دارند. دوستان نزدیک، اعضای خانواده، معلمها و دیگر اعضای جامعه میتوانند آسایش و حمایت اخلاقی را برای فرد فراهم آورند. اگر احساس میکنید که فردی خواهان خودکشی است، از نزدیک شدن به او و صحبت در مورد احساساتش نترسید. صحبت با افراد و بیان احساسهای خود میتواند جان فرد را نجات دهد. گروههای مذهبی و گروههای محلهای از دیگر منابع کمک در دسترس برای افراد دارای افکار خودکشی هستند.سپید
منبع: teens.webmd
http://shafaonline.ir/fa/news/148875/%D8%B9%D9%88%D8%A7%D9%85%D9%84-%D8%AE%D8%B7%D8%B1%D8%B2%D8%A7%DB%8C-%D8%AE%D9%88%D8%AF%DA%A9%D8%B4%DB%8C-%D9%86%D9%88%D8%AC%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%A7%D9%86-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA
منبع: بی باک نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.bibaknews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «بی باک نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۹۶۱۴۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روند افزایشی خودکشی از ۱۳۸۸ تا ۱۴۰۱
خودکشی، امری عمومی در جوامع انسانی است. از این رو، میتوان آن را هم در تمام جوامع و هم در دورههای گوناگون تاریخی سراغ گرفت. هر چند خودکشی با عوامل محیطی و اجتماعی ارتباطی تنگاتنگ دارد، اما همیشه و در هر شرایطی به عنوان مسأله اجتماعی بروز پیدا نمیکند. آن چه که خودکشی را در سطح مسأله اجتماعی بازنمایی میکند، از یک سو نرخ خودکشی و از سوی دیگر احساس عمومی نسبت رواج آن و نیز تمایل به خودکشی است. نرخ خودکشی هر چند خود را در آمارها نشان میدهد، اما در مواجهه با مصادیق خودکشی، فهم عامه نیز درکی از رسیدن تعدد خودکشی به مرزهای نوعی از ترس اجتماعی دارد؛ چرا که خودکشی در شرایط آنومیک و بحرانی، پدیدهای سرایتی است و با گسترش و تنوع آن، افراد مستعد را به خود مشغول میکند.
-اگر فضای اجتماعی تقویت کننده این تمایل و احساس باشد، خودکشی مانند یک ویروس ذهنی، افراد بسیاری را با خود درگیر میکند. خودسوزی زنان ایلامی نمونه بارز این سرایتپذیری است. خودکشی پزشکان نیز از این نوع است؛ وقتی پزشکی که از نظر ما دارای شغلی با منزلت اجتماعی بالایی است و به نظر موفق میآید، به عنوان فردی اثرگذار بر محیط خود نقشآفرینی میکند، دست به خودکشی میزند، دیگر پزشکان را به عنوان راهی برای رهایی از فشارهای محیطی به اندیشه وامیدارد. این که در مدت کوتاهی، جامعه با خودکشی افرادی مواجه شده که پیش از آن یا در این باره خبری نمیشنید و یا چنان نادر بود که شاخکهای فهم عامه نسبت به آن به عنوان موضوعی متفاوت حساس نمیشد، واجد اهمیت است. ۲۰ خودکشی موفق پزشکان در سال گذشته، عدد کوچکی نیست که بتوان به سادگی از کنار آن گذشت. خودکشی کارگران در محل کار خود از طریق حلق آویز و یا خودسوزی که سال گذشته موارد متعددی گزارش شد، از این زمره است که میتواند به راحتی به دیگرانی که آن شرایط را دارند، سرایت کند.
وقتی به خودکشی به عنوان پدیده اجتماعی نگاه میکنیم، باید آمار آن و روند تحولات آن را مورد توجه قرار دهیم. متأسفانه آمار خودکشی در ایران چندان دقیق نیست. سابقه گردآوری منظم آمار خودکشی در ایران چندان طولانی نیست و ما اطلاعات دقیقی از آمار خودکشی دهههای گذشته را یا نداریم و یا دقیق نداریم. به عنوان مثال، آمار ثبتی مشخصی از خودکشی پیش از انقلاب و دو دهه اول پس از پیروزی انقلاب اسلامی نداریم. در حال حاضر نیز بین آمار انتشار یافته از سوی مرکز آمار ایران در سالنامههای آماری که عمدتا متکی به آمار نیروی انتظامی است با آمار پزشکی قانونی تفاوت وجود دارد که قابل توجیه است(اولی مربوط به خودکشی در صحنه وقوع خودکشی و دومی مربوط به نتیجه خودکشی پس از رساندن فرد به بیمارستان و عدم موفقیت درمان در مورد تعدادی دیگر میشود)، اما انتشار دوگانه آن میتواند موجب خطای توصیف و تحلیل پدیده خودکشی شود.
به عنوان مثال دادههای سالنامه آماری مرکز آمار ایران طی سالهای ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۱ نشان میدهد که ۲۷۱۶۸ نفر بر اثر خودکشی فوت شده بودند. این در حالی است که براساس آمار سازمان پزشکی قانونی کشور فوتشدگان ناشی از خودکشی در این دوره ۳۸۶۹۱ نفر بود که حدود ۱۱۵۲۳ نفر بیشتر از مرکز آمار ایران است. به هر صورت باید در نظر داشته باشیم که آمار موجود در ایران، حداقلی است و واقعیت تعداد خودکشی بیش از تعدادی است که اعلام میشود؛ چرا که باید در نظر گرفت که ما در ایران با نوعی از پنهان کاری در بیان خودکشی در برخی از لایههای اجتماعی به خاطر انگ خودکشی مواجه هستیم، و یا حتی نگاه امنیتی به خودکشی در بین برخی افراد و سازمانها میتواند در انتشار آمار خودکشی سهم داشته باشد. با این حال، بر اساس آمار منتشر شده که وضعیت حداقلی را به نمایش میگذارد، میزان و روند خودکشی در ایران، قابل تأمل است و نیازمند توجه خاص به شرایطی که در حال تشدید خودکشی در ایران است.
اطلاعات آماری مربوط به خودکشی در سال گذشته(۱۴۰۲) هنوز منتشر نشده است، اما در سال ۱۴۰۱ بنا به گفته رییس مرکز مشاوره دانشگاه علوم پزشکی ایران بیش از ۶ هزار نفر بر اثر خودکشی فوت کردهاند که به نظر میرسد در سال ۱۴۰۲ افزایش قابل ملاحظهای داشته است. تعداد خودکشی منجر به فوت در سال ۱۴۰۰ از سوی نیروی انتظامی ۵۰۸۵ نفر بیان شد که در سال ۱۴۰۱ حداقل ۱۸ درصد رشد داشته است. اگر سال ۹۵ را برای مقایسه در نظر بگیریم، تعداد خودکشی منجر به مرگ در ایران حدود ۵۹ درصد رشد داشته است. این میزان رشد، نشان میدهد که نمیتوان مدعی بود رشد خودکشی تابعی از رشد جمعیت است؛ چرا که جمعیت ایران طی این ۷ سال، ۵۹ درصد رشد نداشته است. رشد جمعیت ایران در سال ۱۴۰۱ در مقایسه با سال ۹۵ حدود ۹.۵ درصد میشود؛ بنابر این، درصد رشد خودکشی در ایران طی این مدت حدود ۶.۲ برابر درصد رشد جمعیت بوده است. پس باید علل افزایش میزان خودکشی را جای دیگری جستجو کنیم.
از زوایهای دیگر به آمار خودکشی در ایران نگاهی بیاندازیم. نرخ خودکشی موفق که بر مبنای ۱۰۰ هزار نفر محاسبه میشود در سال ۱۴۰۱ بنا به گفته رییس مرکز مشاوره دانشگاه علوم پزشکی ایران به ۷.۴ نفر رسید. کافی است بدانیم نرخ خودکشی در سال ۱۳۸۸ حدود ۴.۱ نفر بود؛ یعنی طی ۱۴ سال اخیر بر نرخ خودکشی ۳.۳ نفر افزوده شده است. به عبارتی، نرخ خودکشی در دو دهه اخیر رو به فزونی بوده است و در مقایسه با سال ۸۸ فاصله اندکی تا دو برابر شدن دارد. این در صورتی است که نرخ اقدام به خودکشی در اوایل دهه ۶۰ حدود ۱.۳ بود؛ که قطعا نرخ خودکشیهای موفق در آن سال بسیار کمتر از این میزان است. با توجه به این که به ازای هر خودکشی موفق بین ۲۰ تا ۳۰ برابر اقدام به خودکشی داریم، احتمالا در سال ۱۴۰۱ بین ۱۲۰ تا ۱۸۰ هزار اقدام به خودکشی داشتیم.
حال اگر حد وسط این دو را در نظر بگیریم بر حسب ۱۵۰ هزار اقدام به خودکشی، نرخ اقدام به خودکشی ۱۷۶.۵ خواهد بود؛ یعنی در سال ۱۴۰۱ از هر ۱۰۰ هزار نفر ۱۷۶.۵ نفر اقدام به خودکشی کردهاند که در مقایسه با ابتدای دهه ۶۰ نرخ اقدام به خودکشی حدود ۱۳۵ برابر شده است. این افزایش عجیب، ناشی از شرایط کلان حاکم بر جامعه ایران و سیر تحولات آن در چند دهه گذشته است. باید توجه داشت که انباشت مسائل در شرایط کنونی بهویژه چند سال اخیر، به شرایط فوق هشدار رسیده و ضروری است نهادهای مسئول نسبت به آن توجه ویژه داشته باشند. این توجه نه در تقویت فعالیتهای مددکاری مانند اورژانس ۱۲۳ ـ که البته در جای خود بسیار مهم است ـ بلکه به تغییر رویههایی معطوف است که جامعه ایرانی را با بحران گذران زندگی و فرایند کاهش شأن انسانی افراد در موقعیتهای پایدار و بازتولیدشونده توهین و تحقیر و تبعیض، و نادیده گرفتن حقوق شهروندی و حق فردیت مواجه کرده است.
نرخ خودکشی موفق در ایران از سال ۱۳۸۸ تا ۱۴۰۱(به ازای ۱۰۰ هزار نفر)
بیشتر بخوانید:
۲۱۶۲۱۶
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901656